Formatując partycję pod Linuksem w systemie ext4 warto dostosować ustawienia, ponieważ domyślne ustawienia są bardzo nieekonomiczne i zajmują nawet więcej niż 5% powierzchni dysku na potrzeby systemu plików - jest to zaszłość z bardzo dawnych czasów.
Jeśli dysk będzie używany do przechowywania dużych plików - audio, video, obrazy iso itd, to wtedy formatujemy go używając następujących opcji:
Co robią te parametry -
-m 0 - ustawia dodatkowo rezerwowaną ilość miejsca na partycji na 0%.
-T largefile4
Każdy plik potrzebuje 1 inode. Domyślnie ustawienie jest 1 inode na 16kB przestrzeni dyskowej.
Ustawienie -T largefile to 1 inoda na 1 MB powierzchni dyku. Natomiast -T largefile4 to 1 inode na 4MB dysku.
Ustawienie tej opcji pozwala na dodatkowe zaoszczędzenie 1,5GB na każde 100GB dysku, ma taką wadę, że może zabraknąć inode przy tworzeniu dużej ilości małych plików.
-L ustawia etykietę volumenu ext. Jest to bardzo pomocne. Możemy zamiast montować dysków po UUID montować po etykiecie. do /etc/fstab trzeba wtedy dopisać linijkę "LABEL=etykieta" zamiast UUID="uuid", system sam przegląda wszystkie dyski i montuje z pasującą etykietą.
System plików ext4 z tymi ustawieniami zajmuje minimalnie więcej miejsca niż Windowsowy NTFS. Najbardziej efektywnie jest trzymać dane na partycjach NTFS. Jeśli jednak nie mamy Windows tylko Linuksa, to nie należy tak robić, ponieważ woluminy NTFS "kuleją" pod Linuksem, są wyraźnie wolniejsze w dostępie i obsłudze. Linux nie ma dobrych narzędzi do naprawy dysków NTFS, istnieje tylko bardzo prymitywna komenda ntfsfix, ale ona nie naprawia trudniejszych błędów. Nie ma co się czepiać, pod każdym systemie trzeba używać stworzonych dla niego systemów plików. Uzycie mkfs z powyższymi parametrami daje prawie taką samą pojemność dysku jak NTFS, a można sprawdzać go w pełni linuksowym fsck i działa on szybko jako natywny dla Linuksa.
Dysk 3TB formatowany w NTFS daje 2794GB.
Ten sam dysk formatowany pod ext4 z powyższą komendą ma 2793GB - 1 GB mniej niż NTFS
Ten sam dysk formatowany ext4 z domyślnymi ustawieniami - to około 150GB powierzchni na pliki mniej w porównaniu do NTFS.
Jeśli dysk będzie używany do przechowywania dużych plików - audio, video, obrazy iso itd, to wtedy formatujemy go używając następujących opcji:
Kod:
sudo mkfs.ext4 -m 0 -T largefile4 -L <etykieta> /dev/sdXCo robią te parametry -
-m 0 - ustawia dodatkowo rezerwowaną ilość miejsca na partycji na 0%.
-T largefile4
Każdy plik potrzebuje 1 inode. Domyślnie ustawienie jest 1 inode na 16kB przestrzeni dyskowej.
Ustawienie -T largefile to 1 inoda na 1 MB powierzchni dyku. Natomiast -T largefile4 to 1 inode na 4MB dysku.
Ustawienie tej opcji pozwala na dodatkowe zaoszczędzenie 1,5GB na każde 100GB dysku, ma taką wadę, że może zabraknąć inode przy tworzeniu dużej ilości małych plików.
-L ustawia etykietę volumenu ext. Jest to bardzo pomocne. Możemy zamiast montować dysków po UUID montować po etykiecie. do /etc/fstab trzeba wtedy dopisać linijkę "LABEL=etykieta" zamiast UUID="uuid", system sam przegląda wszystkie dyski i montuje z pasującą etykietą.
System plików ext4 z tymi ustawieniami zajmuje minimalnie więcej miejsca niż Windowsowy NTFS. Najbardziej efektywnie jest trzymać dane na partycjach NTFS. Jeśli jednak nie mamy Windows tylko Linuksa, to nie należy tak robić, ponieważ woluminy NTFS "kuleją" pod Linuksem, są wyraźnie wolniejsze w dostępie i obsłudze. Linux nie ma dobrych narzędzi do naprawy dysków NTFS, istnieje tylko bardzo prymitywna komenda ntfsfix, ale ona nie naprawia trudniejszych błędów. Nie ma co się czepiać, pod każdym systemie trzeba używać stworzonych dla niego systemów plików. Uzycie mkfs z powyższymi parametrami daje prawie taką samą pojemność dysku jak NTFS, a można sprawdzać go w pełni linuksowym fsck i działa on szybko jako natywny dla Linuksa.
Dysk 3TB formatowany w NTFS daje 2794GB.
Ten sam dysk formatowany pod ext4 z powyższą komendą ma 2793GB - 1 GB mniej niż NTFS
Ten sam dysk formatowany ext4 z domyślnymi ustawieniami - to około 150GB powierzchni na pliki mniej w porównaniu do NTFS.
Większość ludzi tak naprawdę nie chce prawdy. Pragną jedynie ciągłego upewniania się, że to, w co wierzą, jest prawdą. Madaleine Albright